Hangiri

Een hangiri (ook bekend als een sushi oke) is een fantastisch kooktoestel: het is een Japanse houten tub die wordt gebruikt in de laatste stappen van het bereiden van sushirijst.
Hoewel dat misschien een vrij bescheiden beschrijving is (een tub die wordt gebruikt om rijst te maken), is de hangiri eigenlijk zeer goed ontworpen voor het werk dat het doet. Het is meestal erg breed en plat, wat betekent dat je de hete rijst zeer snel kunt afkoelen na het toevoegen van de kruiden – het mengproces met een traditionele rijstschepper helpt ook bij deze koel fase.
De laatste bonusfunctie van het gebruik van een hangiri is het feit dat het mengproces (binnen een hangiri) helpt om de rijst een glanzend uiterlijk te geven, terwijl het ook de laatste fase van verdamping en absorptie versnelt. Het versnellen van die twee dingen betekent dat de laatste fase van het koken van de rijst sneller is, dus de rijst zelf wordt niet papperig, zoals overgekookte rijst dat zou zijn.

Een goede kwaliteit hangiri is gemaakt van cipres- of cederhout en is vergelijkbaar gebonden als een vat – met twee koperen banden. Deze materiaalkeuzes kunnen hangiri vrij duur maken: minstens $75.
Als je er een koopt die goedkoper is dan dat, dan is het meestal een knock-off, gemaakt buiten Japan. Bijvoorbeeld, het kan gemaakt zijn van dennenhout en plastic in plaats daarvan. Deze verandering in materialen zou betekenen dat de hangiri zelf vrij snel vervangen moet worden – binnen een jaar of twee.
In tegenstelling, een goed gemaakte hangiri kan een leven lang meegaan als het goed onderhouden wordt.

De geschiedenis van hangiri

Wel, dit is eigenlijk een beetje een verhaal dat moeilijk vast te pinnen is.
De oudste verslagen van sushi die er zijn in de wereld zijn in rijstvelden in het oude zuiden van China. Deze sushi gerechten werden gemaakt door de fermentatie van vis, met de koolhydraten in de rijst gebruikt als ‘brandstof’ voor de bacteriën om hun werk te doen. Deze bereidingsmethode betekende dat de rijst niet gegeten werd, en dus niet gekookt hoefde te worden.
Echter, vanaf de elfde eeuw en verder, begon rijst niet meer zo te worden bereid, en begon het in plaats daarvan meestal te worden gestoomd of gekookt – dit betekende dat het werd gegeten samen met de vis.
Het is moeilijk te zeggen wanneer de combinatie van koude vis en hete rijst mag hebben plaatsgevonden, maar het is onwaarschijnlijk dat het een gelukkige is geweest. Met de komst van koeling, konden mensen vis langer kouder bewaren. Dit zou het probleem hebben verergerd, waardoor er een oplossing moest worden gevonden.
Noodzaak is natuurlijk de moeder van uitvinding, en na verloop van tijd resulteerden verschillende methoden in de hangiri – het ideale gereedschap om het kookproces van rijst af te ronden en ervoor te zorgen dat het droog en koel is. Van daaruit werd sushi maken zoals we dat tegenwoordig kennen veel eenvoudiger!

Het praktische gebruik van dit gereedschap vandaag?

Aangezien de wereld steeds meer geautomatiseerd wordt, wat leidt tot een schat aan machines die een schat aan taken kunnen uitvoeren, vraag je je misschien af waarom sushi koks nog steeds hangiri gebruiken. Nou, het is vrij simpel: het is gewoon het beste gereedschap voor de klus.
Ten eerste is het hout zelf ongecoat, wat betekent dat het ideaal is voor het absorberen van de laatste restjes water uit de rijst. Dit op zijn beurt voorkomt dat de rijst ook uitdroogt – een perfecte balans!
Ook heeft het onbewerkte hout een zachte geur, vergelijkbaar met dennenhout of ander licht hout. Deze geur gaat heel goed samen met de rijst terwijl het kookproces aan de gang is, en verstoort niet het aroma van de sushirijst zelf, gelukkig.
Tot slot betekenen de antibacteriële aard van het cipressenhout en de koperen banden dat je gemoedsrust kunt hebben met betrekking tot hygiëne, terwijl een machine veel meer schoonmaak en onderhoud nodig zou hebben.